چینی ها دارای تمدنی هستد که بیش از ۳ هزار سال از آن می گذرد و در طول قرن های مختلف دستخوش تغییرات بزرگ و کوچک و حتی مثبت و منفی قرار گرفته است. مردم در چین به زبان ماندارین که ما آن را به عنوان زبان چینی می شناسیم صحبت می کنند و این زبان از آن سو زبان غالب در چین شد که زبان اصلی مردم قبیله ی هان بود. امروزه در سراسر چین و در تمامی ادارات و اماکن رسمی از زبان ماندارین برای کارهای خود استفاده می برند.

از عمر این زبان بیش از هزاران سال است که می گذرد. فرهنگ مردم در چین در طی سالیان مختلف تحت تاثیر ادیان و تفکرات مختلفی قرار داشته است. شاید شما اسم مکتب کنفوسیوس که یکی از معروف ترین مکتب های چینی باشد را شنیده باشید. کنفوسیوس یکی از نظریه پردازان و معلمان چینی است که در فرهنگ چینی ها تاثیر بسزایی گذاشته است. مردم در چین از لحاظ مذهبی یا تائو هستند یا مسیحی. در بین ادیان موجود در چین دین مبین اسلام نیز وجود دارد.

فرهنگ مردم چین بسیار بر آثار هنری و ادبی تاکید دارد. اصولا بیشتر چینی ها به خاطر آموزه های دوره ی کودکی خود سفالگری را بلد هستند. این را می توان در ظروف چینی که حتی در خانه ی ما ایرانی ها هم به فراوانی وجود دارد، از نزدیک دید. البته از لحاظ ادب و فرهنگ و همچنین شعر و نقاشی چینی ها یکی از بی همتاترین ها هستند. فرهنگ مردم در چین به صورتی است که بر روی پیوندهای خانوادگی بسیار تاکید دارد. با این که کونفوسیوس قرن هاست که دیگر به صورت رسمی در جامعه ی چینی حضور ندارد اما، تاثیر آن به قدری است که در جامعه ی چینی امروزی می توان آن را دید.

به طور مثال کنفوسیوس تاکید بسیار زیادی به وفاداری و احترام به والدین دارد که می توان این ها را در فرهنگ مردمی چین به وضوح دید. همین که امروزه هنوز هم خانواده های چینی همگی با هم در یک خانه اغلب زندگی می کنند نشان دهنده ی همین امر است. در چین حتی آن قدر جوان ترها به خانواده های خود نزدیک و وابسته هستند که اگر هم به هر دلیلی از خانواده هایشان جدا باشند، به صورت همیشگی و مرتب به والدین و خانه ی خود سر می زنند و با آن ها دیدار دارند.

فرهنگ مردم در چین در چارچوبی بزرگ تر همچون جامعه به این صورت است که آن ها منافع جمعی را به منافع شخصی خود ترجیح می دهند. چینی ها همیشه به صورت گروهی کار می کنند و انجام کارها بر اساس منافع گروه و حتی درجات بالاتر یعنی جامعه و کشور از مهم ترین اصول برای آنان است. چینی ها بسیار مردمی مراعات گر و مهربان هستند. درباره ی فرهنگ مردم در چین در زمینه ی خانواده یک اتفاق بسیار مهم نزدیک به ۴۰ سال پیش اتفاق افتاد. از آن جایی که جمعیت چین بسیار زیاد است، مسئولین این کشور قانون تک فرزندی را برای خانواده های چینی تصویب کردند تا میزان جمعیتشان را کنترل کنند.

به همین خاطر سالاین سال است که خانواده های چینی تنها یک فرزند دارند و حق داشتن بیشتر از آن را ندارند. برخی از جامعه شناسان نگران این هستند که نسبت های خانوادگی همچون خواهر و برادر، عمو، عمه، خاله و دایی در فرهنگ چینی در کل نابود شده و از بین بروند. از لحاظ غذایی فرهنگ مردم در چین نیز با بسیاری از دیگر نقاط جهان متفاوت است. البته اصل خورد و خوراک مردم چین چیز دیگری است. آن ها عاشق ادویه هستند و از ماهی زیاد استفاده می کنند. محبوب ترین غذاهایشان توفو، رشته، کوفته برنجی و گوشت اردک است. چینی ها به همراه غذاهایشان از انواع و اقسام ترشیجات استفاده می کنند و معمولا سوپ همراه همیشگی سفره هایشان است. بیشترین کسب و کاری که چینی ها در بازارهای خود مخصوصا بازارهای موقت و خیابان های معروف دارند، فروش اسنک های خیابانی است که می توان درباره ی آنها گفت که چینی ها عاشقش هستند!

البته یکی از دلایل اقبال این اسنک فروشی ها و در مقیاسی بزرگ تر، رستوران ها این است که چینی ها ترجیح می دهند که از مهمانان خود در رستوران ها استقبال کنند و این را نهایت ادب و احترام می دانند. هدیه دادن و هدیه گرفتن جزئی جدایی ناپذیر از فرهنگ مردم در چین است. فرهنگ مردم چین در زمینه ی هدیه دادن جالب است. آن ها همیشه هدیه را با دو دست خود تقدیم شخص می کنند و از دادن و گرفتن وسایلی همچون گل، قیچی، حصیر، چاقو، ساعت و سری دیگری از وسایل اجتناب می ورزند زیرا این وسیله ها را نمادی از بد یمنی می دانند.